Trzy Korony – symbol Pienin

Trzy Korony, należące do Masywu Trzech Koron, są najwyższym szczytem Pienin Środkowych i jednym z najbardziej popularnych pod względem turystycznym szczytów w całych Pieninach. Na ogromną popularność szczytu składają się zarówno stosunkowo łatwy dostęp do niego oraz wyjątkowo malownicze położenie, o czym więcej za chwilę...

Początkowo szczyt Trzy Korony zwany był po prostu szczytem Pieniny. Nazwa Korona (z niem. Kronenberg) po raz pierwszy pojawiła się w roku 1834. Już wówczas szczyt był dosłownie oblegany przez turystów. Nazwa Trzy Korony przyjęła się w roku 1860. Choć do 1929 roku obszar Trzech Koron był własnością prywatną (następnie polski rząd wykupił go), już w roku 1906 wyznaczony został pierwszy szlak turystyczny wiodący na szczyt.

Tak zwaną partię szczytową Trzech Koron tworzy pięć turni (widać to wyraźnie na załączonych zdjęciach). Najwyższą turnią jest Okrąglica wznosząca się na wysokość 982 m n.p.m. Pozostałe turnie to Płaska Skała (950 m n.p.m.), Nad Ogródki (940 m n.p.m.), Pańska Skała (920m n.p.m.) oraz Niżnia Okrąglica (902 m n.p.m.). Na Okrąglicy mieści się platforma widokowa, do której można dotrzeć wykonaną sztucznie galerią, a dalej metalowymi schodami. Platforma jest zabezpieczona barierkami i może przebywać na niej jednocześnie około 30 osób. Zanim udostępniono platformę widokową na najwyższej turni, turyści mogli podziwiać widoki z Niżniej Okrąglicy.

Choć podejście na platformę jest niedługie i powinno zająć nie więcej niż 2-3 minuty, niestety w sezonie letnim na Trzech Koronach bywa dość tłoczno, w związku z tym trzeba liczyć się z kolejkami. Z miejsca tego można jednak podziwiać wprost niebywałe widoki, które rekompensują (potencjalnie) długi czas oczekiwania. Przede wszystkim widać stąd bardzo wyraźnie przepiękny przełom Dunajca oraz spory fragment Pienińskiego Parku Narodowego, ponadto z Okrąglicy rozciągają się widoki na Beskid Sądecki oraz Beskid Żywiecki, Gorce, Tatry, Magurę Spiską. Jeśli pogoda dopisze, można dostrzec Babią Górę, która oddalona jest o 63 kilometry.

Na Trzy Korony można dotrzeć z bardzo wielu różnych miejsc. I tak, ze Szczawnicy można dostać się na szczyt szlakiem znakowanym na niebiesko przez równie popularną Sokolicę (zaraz pod szczytem rośnie piękny okaz reliktowej sosny, która zyskała nazwę Kinga Pienińska), dalej przez Czertezik, Czerteż, Sokolą Preć, Zamkową Górę (tutaj grota św. Kingi i pozostałości po Zamku Pienińskim).

Wycieczka z Krościenka, początkowo znakiem żółtym do przełęczy Szopka, a dalej niebieskim do Siodła, zajmie około 2 godziny. Doskonałą propozycją jest wyjście na szczyt z miejscowości Sromowce Niżne. Wycieczka rozpoczyna się od wejścia do malowniczego Wąwozu Szopczańskiego (i jednocześnie na teren Pienińskiego Parku Narodowego). Do przełęczy Szopka szlakiem żółtym, dalej na Siodło szlakiem niebieskim. Ponadto na szczyt prowadzą szlaki z Czorsztyna (niebieski) przez przełęcz Osice, dalej Macelak, przełęcz Trzy Kopce, przełęcz Szopka oraz ze Sromowiec Wyżnych (początkowo szlak czerwony na przełęcz Trzy Kopce, a dalej szlakiem niebieskim, tak jak z Czorsztyna).

Dla osób o nieco słabszej kondycji podejście od strony Wąwozu Szopczańskiego może wiązać się z pewnym wysiłkiem. Dlatego też na przełęczy Szopka warto zrobić przystanek. Ciekawostką jest, iż przełęcz ta zwana jest często przełęczą „Chwała Bogu”, właśnie ze względu na to, że można odpocząć po wspinaczce. Znajdują się tam tablice informacyjne oraz ławeczki. Po dotarciu na Siodło także można odpocząć na ławeczkach i poczytać wiele ciekawych informacji. Zejść z Trzech Koron można różnymi drogami. Jeżeli wchodziliśmy przykładowo od strony Wąwozu Szopczańskiego, warto zejść inną drogą, aby przy okazji zobaczyć Zamkową Górę, która mieści się niedaleko od Siodła (szlak jest bardzo dobrze oznakowany). Warto ze względu na wspomniane już ruiny zamku i grotę św. Kingi.

* ceny aktualne na rok 2014, mogą ulec zmianom.