Są miejsca – symbole, znane niemal każdemu. Takie, których nie trzeba specjalnie przedstawiać. Należy do nich Westerplatte, niewielki przylądek wychodzący w Morze Bałtyckie. To z jednej strony symbol wybuchu II wojny światowej, z drugiej zaś niezłomności, bohaterstwa i walki, nawet wtedy, gdy jest ona skazana na przegraną. Ale Westerplatte nie było jedynym punktem, który w pierwszych dniach wojny stawiał zacięty opór wrogowi. Coraz głośniej mówi się w ostatnich latach o innych miejscach bohaterskiej obrony. Jedno z nich znajduje się na pograniczu Beskidu Śląskiego i Żywieckiego i nazywane bywa często Westerplatte Południa.

Zachodnia część Beskidu Żywieckiego bywa często i do tego niesłusznie pomijana przez turystów. Tymczasem to właśnie tu rozciągają się najbardziej malownicze i widokowe (poza okolicami Babiej Góry) tej grupy górskiej. Stoki Gniazda Lipowskiego Wierchu i Rysianki pokrywają gęste lasy, zaś w części grzbietowej ciągną się odkryte hale, a których roztaczają się wspaniałe górskie panoramy sięgające aż po Tatry. To doskonały teren do uprawiania pieszych wędrówek, a zimą do jazdy na nartach biegowych. Gęstą sieć szlaków uzupełniają położone na halach Boraczej, Lipowskiej i pod Rysianką schroniska górskie, w których znaleźć można odpoczynek na trasie.

Barania Góra należy do najwyższych i najbardziej znanych szczytów Beskidu Śląskiego. Wznosi się na wysokość 1220 metrów i najłatwiej odstępna jest dla turystów od strony Węgierskiej Górki, Kamesznicy i Koniakowa oraz Wisły z jej licznymi osiedlami. Jest to bardzo popularny cel wycieczek pieszych. Z jednej strony przyciągają tu rozległe widoki, które podziwiać można ze szczytu, a na wielu trasach także z innych miejsc jak również znajdujące się na zboczach źródła Wisły. Biała i Czarna Wisełka płyną z jej stoków jako niewielkie potoki i łączą się w jedną rzekę w sztucznym zbiorniku Czerniańskim w Wiśle Czarnem. Opadając w dolinę Biała Wisełka tworzy malownicze wodospady nazywane patriotycznie Kaskadami Rodła. Można je podziwiać podczas wędrówki niebieskim szlakiem ze szczytu do Wisły – Czarnego.

Południową część województwa śląskiego zajmują Beskidy. To niezbyt wysokie, dochodzące w tym rejonie do niespełna 1400 metrów nad poziomem morza, ale niezwykle malownicze góry. Pokrywają je w dużej części rozległe lasy bukowe, mieszane i świerkowe, pośród których znaleźć można liczne hale i polany pozwalające na podziwianie pięknych widoków.

Worek Raczański to popularna nazwa południowo – zachodniej części Beskidu Żywieckiego. Główny grzbiet Karpat, a wraz z nim granica państwa tworzy tu nieregularny prostokąt, otoczony z trzech stron przez Słowację. Patrząc na mapę rzeczywiście obszar ten wygląda trochę jak worek przyczepiony do reszty terytorium Polski. Jego obrzeżem biegnie główny grzbiet Beskidów. Między Przełęczami Zwardońską i Glinką (Ujsolską), które wyznaczają granice pasma biegnie ciąg wzniesień przekraczających w wielu miejscach 1000 metrów nad poziomem morza. Najwyższe i najbardziej znane to Wielka Racza oraz Wielka Rycerzowa. Wnętrze Worka zajmują z kolei dolina Rycerki oraz Czarnej i Białej Soły. Na ich brzegach leżą główne miejscowości tego regionu.